CCXLV.

1359, August 30. Breslau.

Bischof und Domkapitel zu Breslau urkunden über die erfolgte Inkorporierung der Kirchen zu Baitzen und Alt-Altmannsdorf an das Kloster.

In nomine domini amen. Noverint universi, quod anno a nativitate domini millesimo trecentesimo quinquagesimo nono, tertio Kalendas Septembris in generali capitulo, quod circa festum Decollationis sancti Johannis baptiste celebrari consuevit, nos Preczlaus dei et apostolice sedis gratia episcopus Wratislaviensis, existentes in capitulo nostre cathedralis ecclesie Wratislaviensis una cum venerabilibus viris, dominis Petro de Luna preposito, Johanne de Luthmuschel cantore, Nicolao de Panewicz, custode Wrat., Petro de Bythom, Jacobo Augustini, Laurencio Hartlibi, Petro de Gostina, Johanne de Lubek, Symone de Legniz, Conrado de Koufungin, Nicolao de Ponekow, canonicis Wratislaviensibus, capitulum eiusdem ecclesie facientibus pro capitulo tenendo, hora debita congregatis, considerantes et eciam attendentes, nobis fuisse sepius et repetitis vicibus in dicto capitulo pro parte venerabilis patris, domini abbatis ac religiosorum virorum conventus monasterii de Camencz Cisterciensis ordinis nostre dyoecesis expositum, quod dictum monasterium de Kamencz a longissimis temporibus esse consueverit et sit magna religiosorum multitudine populatum, e quibus quadraginta presbyteri monachi ibidem solempnem et devotum domino famulatum secundum sacra dicti ordinis instituta reddere tenentur sonora voce atque reddunt horis nocturnis pariter et diurnis, quodque certe dictum monasterium de Camencz preter sustentationem dictorum religiosorum fuit et est in hospitalitate quasi continua prelatorum, principum, baronum, militum et aliorum magnatum et nobilium de patria ad ipsum monasterium pro pacificando partes discordantes et aliis de causis confluentium multipliciter et diversis ac excessivis sumptibus oneratum, et quod ipsum monasterium per inundacionem fluminis Nysa vulgariter appellati, que inundacio sepius occurrit et septa monasterii frangit et provisiones in cellariis monasterii repositas magna recipere consuevit et recipit dampna inevitabilia, quodque eciam dotacio sive fructus et emolimenta dicti monasterii fuerunt et sunt adeo et in tantum tenues et exiles, quod abbas et monachi non potuerunt neque possunt exinde sustentari, nec hospitalitatem tenere, nec onera dicto monasterio incumbentia supportare, et quod fructus, redditus, proventus et emolimenta dicti monasterii de Camencz in laboragiis et cultura agrorum pro maiori parte existant, que quidem laboragia non valent nec valere sperantur tantum, quantum hactenus a tempore fundacionis monasterii valuerunt, et quod propter premissa dictum monasterium ad magnam versum sit inopiam, ita quod servitium divinum, hospitalitas et alia pia inibi consueta opera exerceri et fieri non poterunt, et quod speratur posse relevari dictum monasterium de Camencz per unionem ecclesiarum de Byczan matricis et de Altmansdorf filialis et a matrice dependentis, que sunt de iure patronatus dicti monasterii, et in redditibus et emolimentis eciam dicto monasterio de Camencz vicinis habundant, ita quod redditus et proventus ipsarum ecclesiarum sufficere poterunt ad relevandum inopiam dicti monasterii sine aliqua diminucione cultus divini ipsarum ecclesiarum et eciam ad sustentacionem vicarii perpetui in dicta ecclesia de Byczan instituendi, qui vicarius, sicut et rector hactenus consuevit, curam gerat ecclesiarum utrarumque et ad alia onera ipsarum ecclesiarum supportanda tenentur, nobisque et dicto capitulo nostro fuerit pro parte ipsorum abbatis et conventus humiliter supplicatum, ut dictas ecclesias de Byczan et de Altmansdorf, cum eas vacare contingeret, per cessum vel decessum rectoris, dicto monasterio secundum iuris formam unire dignaremur, nosque necessitatibus, indigenciis et inopiis dictorum . . abbatis, conventus et monasterii de Camencz, quantum cum deo poteramus, subvenire cupientes et volentes in premissis cum debita maturitate et deliberacione, prout tantum exigebat negocium, procedere, super premissis interrogavimus supra nominatos canonicos, si utile et expediens et iustum videbatur eis, quod dicta fieret unio. Qui quidem canonici omnes et singuli post aliquem tractatum et consilium inter eos habitum nobis responderunt, quod eisdem videbatur bonum, utile et expediens, ut dicta fieret unio et in ea fienda prestabant et prestiterunt eorum consensum et consilium. Nos vero adhuc maturius in premissis procedere cupientes de premissis causis, punctis et racionibus nobis expositis cum notabilibus fidedignis et honestis personis a clericis et secularibus, facultates et statum dicti monasterii de Camencz, nec non ecclesiarum de Byczan et de Altmansdorf plene scientibus et maxime cum rectoribus dictarum ecclesiarum et parrochianis earum nos informavimus diligenter, et que per informacionem huiusmodi invenimus exposita pro parte dictorum . . abbatis et conventus fore vera, et perinde supplicacionem ipsorum predictam fore iustam et consonam racioni, et cupientes dictum monasterium de Camencz, in quo ad laudem dei et gloriose genetricis eius beate Marie semper virginis divinus cultus et ordo monasticus solempniter observatur, in quantum poterimus, relevare; iterum die date presencium cum dictis nostris canonicis deliberavimus et communem tractatum et consilium super premissis, qui nobis, ut supra, responderunt ac consensum ac consilium prebuerunt. Nos vero dictis prehabitis tractatu et deliberacione matura in dicto nostro capitulo Wratislaviensi, omnibus, qui in talibus haberi debent, nos de et cum consensu et consilio ac ratihabicione ipsius capituli Wratislaviensis ex causis et racionibus super premissis, in relevamen, utilitatem et necessitatem monasterii de Camencz predicti et religiosorum predictorum presencium et futurorum, necnon in augmentum divini cultus et ad honorem et laudem dei et virginis Marie gloriose ecclesiam in Byczan matricem et Altmansdorf filialem nostre dyocesis, que filialis ecclesia fuit et est de iure et pertinenciis dicte matricis ecclesie de Byczan et per rectorem eiusdem ecclesie de Byczan solita gubernari, cum omnibus et singulis suis possessionibus, terris, fructibus, redditibus, censibus, agris cultis et incultis, pensionibus, decimis, primiciis obventionibus, edificiis, pertinenciis et iuribus, quibuscunque censeantur nominibus, monasterio ac abbati et conventui predictis et ipsorum usibus perpetuis in dei nomine incorporamus, adiungimus et unimus, ita videlicet, quod quam cito dictam ecclesiam in Byczan, per cessum vel decessum rectoris, qui nunc est, vacare contigerit, dicti abbas et conventus sua propria auctoritate possessionem eiusmodi cum omnibus suis iuribus et pertinenciis, salva porcione vicarii, possint na(n)scisci, consequi et habere, absque nostra et successorum nostrorum licencia seu requisicione et iidem abbas et conventus aliquem monachum dicti monasterii ydoneum nobis aut nostris successoribus pro tempore episcopis Wratislaviensibus instituendum tamquam perpetuum vicarium ad eandem habeant ecclesiam presentare, per quem quidem monachum vicarium speramus divinum cultum in dictis ecclesiis, qui cultus regimine secularium presbiterorum modicus erat, augmentare domino concedente, et qui vicarius monachus nobis et ipsis successoribus lege dyocesana et iurisdictionis subesse debeat et supportare contribuciones, prestaciones et alia onera, que incumbunt ecclesie supradicte, quique vicarius perpetuus secum socium sui ordinis habere debet in presbiteratus ordine constitutum, qui curam secum gerat tam in matrice, quam in filiali ecclesiis predictis, et nichilominus sicut institucio dicti vicarii sic et destitucio ad nos et successores nostros ex causa racionabili pertinebit. Pro cuius quidem vicarii porcione congrua et onerum supportacione volumus et taxamus, quod idem vicarius perpetuus habeat duos mansos in Byczano et tinum mansum in Altmansdorf et pullos ortorum, item missales annone in Altmansdorf, septem maldratas; in Galnow quatuor maldratas, item Pomeansdorf duas maldratas et duas mensuras, item totam decimam campestrem, ibidem in Pomeansdorf, item in Prokotinsteyn decimam campestrem, item in Galnow fertones decimales, excepto allodio, quod monasterium per se colit, item ligna in silva, que Byczan vulgariter appellatur et est sita prope villam predictam, pro usu cremandi sufficientia et quascumque oblaciones fidelium et legata facta et fienda dicto vicario, de quibus nobis constat per testes fidedignos, quod dictus vicarius perpetuus cum socio presbitero et servitoribus poterit commode sustentari et onera dicte ecclesie incumbentia supportare. Ad prefatum vero monasterium ceteri fructus et bona, videlicet decime campestres in villis Byczan, in Scrhram et in Rychenow, nec non fertones decimales in tota villa Altmansdorf et census ortorum, unus ferto super uno manso in Slabotindorf, qui ab ecclesia in Byczan venditus fuit, et alii fructus omnes et singuli ipsius ecclesie in relevamen dicti monasterii pertinebunt. In quorum omnium testimonium et certitudinem pleniorem presentes litteras fieri mandavimus, quas nos nostro et dictum capitulum suo sigillo fecimus eciam ex certa scientia communiri. Acta fuerunt hec in dicto capitulo die capitulari, qua supra, prelatis, canonicis et testibus presentibus pre expressis.

Or. Perg. Die Siegel des Bischofs und des Kapitels an grünrothseidnen Schnüren.

Codex Diplomaticus Silesiae, hrsg vom Vereine für Geschichte und Alterthum Schlesiens, Bd 10, Urkunden des Kloster Kamenz. Hrsg von Dr Paul Pfotenhauer, Breslau 1881.